Grań Fogaraszy o tej porze roku jest niedostępna, a przy takich warunkach śmiertelnie niebezpieczna. Nasza trasa wiedzie na południe od niej, lecz ilość śniegu nawet w niższych partiach najwyższych gór Rumunii przekracza zdrowy rozsądek.
Co gorsza, od kilku dni śnieg nie przestaje sypać. Szalejące śnieżyce spowodowały zamknięcie autostrady Bukareszt-Konstanca, ewakuację pojazdów i paraliż na wielu lokalnych drogach.
Na horyzoncie wyłoniły się Karpaty Południowe. Kończymy przejście Karpat Wschodnich, przed nami 400 kilometrów – ostatnia prosta! Do końca zimy już tylko 24 dni, więc musimy się sprężać!
Po wejściu w pasmo, na grzbiet, mile zaskoczył nas kawałek przechodzonego, a właściwie przetorowanego szlaku. W Rumunii trwają ferie, więc pewnie dzieciaki miały zimową wycieczkę.
…ani barier językowych, więc próbujemy tradycyjnej rumuńskiej kuchni. Nakarmieni „jak u mamy” i wyspani w cieple, gotowi jesteśmy stawić czoła wulkanicznym Kelimenom! Latem pokonanie tego pasma granią zajęło nam 2 dni. Teraz idziemy 3, lecz przechodzimy je zachodnią, łagodniejszą częścią. Śniegu jest dużo, ale do rakiet zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Wciąż buro i ponuro, jednak…
Z przejścia granicznego w Sighetu kierujemy się na południowy-wschód. Wycieńczenie organizmu już mocno daje o sobie znać. Mimo odpoczynku przed wejściem w pasmo, kiedy ulewa zatrzymuje nas w szopie niemal dobę, Rodniańskie pokonujemy powoli. Na sobie nie mamy grama tłuszczu. Nie jesteśmy w stanie wyrównać bilansu spalanych i dostarczanych kalorii.
Ostatnim pasmem na naszej trasie na Ukrainie jest Świdowiec. Z Ust-Czornej wiedzie nas czerwony szlak. Ponowna odwilż sprawia, że śnieg jest mokry i przykleja się do rakiet. Nogi są jak w butach z ołowiu. Ukształtowanie terenu i przebieg szlaku nie ułatwia nam zadania.
Cieszymy się, że możemy podzielić się z Wami informacją, że naszą zimową wyprawę przez Karpaty wspiera również Orlen Południe S.A. Dziękujemy!!
Pierwsze 1000 kilometrów jest najtrudniejsze, potem już z górki.
Nareszcie dane nam było podziwiać widoki i panoramy z grzbietu Połoniny Borżawy! Cały dzień mamy piękny warun. Słoneczko świeci, a przewiany i zmrożony na grzbiecie śnieg tworzy twarde podłoże.
